Op 20 mei 1943 melden ongeveer 750 Joden zich bij het gebouw van de militaire politie bij het Muiderpoortstation in Amsterdam. Ze geven gehoor een maatregel van Rauter, hoofd van de Duitse SS en de politie, dat geen enkele Jood meer zonder toestemming in Amsterdam mag verblijven. Alleen Joden met een zogenaamde Sperre, een bewijs van uitstel, mogen langer blijven.
De mensen komen ‘s avonds aan in Westerbork. Zeker twee van hen, een echtpaar, worden vijf dagen later op transport gezet naar het vernietigingskamp Sobibor, waar zij op 28 mei 1943 worden vergast. Het is niet bekend wat er met de anderen is gebeurd, doordat hun namen niet bekend zijn.
Rauter is ontevreden over de lage opkomst op deze dag en al een paar dagen later houden de Duitsers een grote razzia in het centrum van Amsterdam. Hierbij pakken ze ongeveer 3.000 mensen op, die naar Westerbork gedeporteerd worden. Ook dwingen de Duitsers de Joodsche Raad om van een groot aantal Joden de Sperre af te nemen en ze voor transport naar Westerbork te selecteren.