De bevrijding is niet alleen een feest, maar ook het moment om wraak te nemen op Nederlanders die met de Duitsers hebben samengewerkt. Vijf jaar van vernedering, frustratie en machteloos toekijken vinden nu hun uitweg in geweld tegen ‘foute Nederlanders’ en ‘landverraders’. Het is ‘bijltjesdag’: de tijd voor afrekening is gekomen.
NSB’ers en collaborateurs worden uit hun huizen gehaald, mishandeld, op wagens gehesen en door de straten gevoerd. Langs de kant van de weg schreeuwen mensen beledigingen en spugen naar hen. Vrouwen van NSB’ers en ‘moffenmeiden’ - meisjes die een relatie hadden met een Duitse soldaat - worden kaalgeschoren.
Veel wraakacties zijn niet gecoördineerd of door de autoriteiten goedgekeurd. Er zijn mensen die persoonlijke ruzies op deze manier uitvechten. Ook worden sommige verzetsmensen ten onrechte beschuldigd van collaboratie, omdat ze met de Duitsers contacten hebben gehad om aan informatie te komen.
In totaal worden ongeveer 120.000 NSB’ers en collaborateurs gearresteerd. De gevangenissen en politiebureaus zijn al snel overvol. Daarom worden de arrestanten in schoolgebouwen, fabrieken en loodsen opgesloten. Ook de voormalige concentratiekampen Westerbork en Vught worden als gevangenis gebruikt.
Een deel van de opgepakte mensen krijgt later een proces tijdens de Bijzondere Rechtspleging, de speciaal opgerichte rechtbank voor misdaden gepleegd tijdens de oorlog.
